eğitim

okul öncesi eğitiminde sadece ana sınıfı süreci yeterli olur mu?

(instagram sayfamda özel mesaj olarak gelen bir soruyla ilgili düşüncelerimi post olarak paylaşmıştım. düzenleyerek buraya da ekledim.)

bu söz konusu çocuğun geçmiş yaşantısına bağlı olarak değişebilecek bir durum aslında. 
okulun (kreş, ana sınıfı, ilkokul fark etmez) en temel işlevlerinden biri akran etkileşimi. bu etkileşim ne kadar erken başlar ve ne kadar çok olursa çocuk da ilkokulda sınıfa, kurallara, işleyişe, arkadaşlarına, öğretmenine vs uyum sağlamada o kadar az zorluk yaşar. (hiç yaşamayanına, sanki o hep oradaymış da okulu sonradan yapmışlar gibi davrananına da denk geldim:) 
erken dönemde sosyalleşmenin dolaylı olarak özgüvene de katkısı var. şöyle ki: 
çocuk küçük yaşlardan itibaren topluma karışınca, topluluk içinde tüm bakışların ona yöneldiği durumları ve o anlarda eylemde bulunmayı okula başlayıncaya kadar normalleştirmiş oluyor. bu durum normalleşince ilkokulda derste söz alıp fikrini belirtmesi, ben yaparım öğretmenim demesi, arkadaşının herhangi bir düşüncesine itiraz edip bunu yüksek sesle dile getirmesi, hatta yeri geldiğinde öğretmenine itiraz etmesi daha kolay oluyor. bu durumlar da çocuğun benlik algısına çok olumlu yansıyor. 
şunu eklemeliyim, sadece bir yıl ana sınıfına gitmiş çocuklar da adapte oluyorlar ilkokula. burada da adaptasyonu zorlaştıran, çocuğun ana sınıfına gelinceye kadarki yaşantısı. eğer çocuk 2 yaşlarından itibaren topluma karışmaya başlamışsa (topluma karışma dediğim de markete gitme, komşularla iletişim, parkta diğer çocuklarla bir araya gelme vs) ana sınıfına bir yıl da devam etse bu ilkokula uyum sağlamada bir engel teşkil etmiyor. ana sınıfına kadar sosyal ilişki deneyimi yaşamamış ya da sınırlı kalmış, evde aile ile bile doğru düzgün iletişim kurmamış/kurmasına fırsat verilmemiş, fazlaca tv/tablet izlemiş çocuklar ilkokulda başlangıçta zorlanıyorlar. bu çocuklara bir yıl ana sınıfı yetmeyebiliyor. 
özetle, çocuğunuzun sizinle olan güven temelli ilişkisini zedelemeyecekse, onu almaya vaktinde gidebilecekseniz (çocuğa annem/babam beni unuttu kaygısı yaşatmayacaksanız), güvenebileceğiniz bir kurum bulduysanız çocuklarınızı bir okula göndermenizden yanayım. 
(önemli not: benim için sosyal beceri > diğer her şey. yukarıdaki satırları bu bakış açısıyla yazdım.)

bu yazıyı paylaş: