babam yerinde durmuyor adlı kitabın başka bir versiyonu bu da.
bu da aşırı derecede eğlenceli bir kitap ve aynı şekilde baba çocuk ilişkisine tersten bir bakış atıyor. her iki kitapla ilgili eleştireceğim tek şey, çizimlerde tercih edilen renk tonları. daha neşeli, sempatik renkler tercih edilebilirmiş. koyu tonlar neşeyi azaltıyor. (en azından bendeki etkisi bu, çocuk benim kadar takılmaz ama neşeli renkler kullanılsaydı daha çok çocuk “aaaa bunu okumak istiyorum ben” derdi.)