begüm yalnız ve ailesi tarafından çok ilgilenilmeyen, dinlenmeyen, umursanmayan bir çocuk. hayatı, evde krep hırsızı mor bir gergedan görmesiyle değişiyor. ailesi “hı hı evet kızım gergedan hı hı” diyerek geçiştiriyor. o da çaresiz, arkadaş oluyor gergedanla.
mor gergedan evin her yerinde. mutfakta, tuvalette, oturma odasında, her yerde. ama annesi babası begüm’ü o kadar umursamıyor ki, “bakın işte orada” dediğinde bile başlarını çevirme gereği duymuyorlar. (gergedan, bu umursamazlığı vurgulamak için çok iyi bir seçim olmuş. kocaman bir sey çünkü, görülmemesi imkansız.)