“çünkü otizm öyle bir yara ki…”
eğitim süreci sadece öğretmenden, derslikten, ders materyalinden ya da arkadaştan ibaret değil. servis şöförü, temizlik görevlisi, güvenlik görevlisi ve okulda çocuğun temas ettiği her bir insan bu sürecin bir parçası. bunu etkili bir şekilde dile getiren kısacık bir yazı bu da. ekşi sözlük yazarlarından kirazcicegikokankiz yazmış bu yazıyı.
bu sene oğlum okula servis ile gidip gelmek zorunda ve en büyük korkularımdan birisi okul servis şoförü ile servis ablasıydı. çünkü otizm öyle bir yara ki her şeyi ezberleyebilen bir çocuğum var ama başından geçen bir olayı gelip anlatamaz.
çok şükür ki bir konuda da iyisine denk geldim mutluluğunu yaşıyorum. hep çocuğuma karşı nazikler, düşünceliler… hatta serviste aşırı ses yapan başka bir çocuktan rahatsız olmuş oğlum. otizmden dolayı ses hassasiyeti var ve servis şoförü gidip öğretmeni ile görüşmüş. çözüm talep etmiş.
farkındalık çok güzel bir şey. ha bir de oğlum milyon kere seni seviyorum der sevdiği insanlara, nasibini almış ikisi de geçen servisten iniyor oğlum koca adamı pamuk etmiş. “seni seviyorum çocuk” diye sesleniyor servisçi. hep sevin, sevilin. kalplerinize, yüzünüze hüzün düşmesin.