atasay bir gün kendi kendine “eğer ben var olmasaydım güneş, çocuklar, serçeler, sokaklardaki insanlar ve arabalar ne yapardı acaba?” der ve sihirbazın ona verdiği hapı yutuverir. artık atasay görünmezdir. görünür durumdayken gittiği, bulunduğu her yere bir de görünmezken gider. bu gezileri esnasında hem biricikliğini hem de sıradanlığını fark eder.